Urban exploring, urbex of UE is het doorzoeken van producten van onze beschaving die voor het publiek (meestal) niet toegankelijk zijn.

De term Urban exploring is Engels en betekent letterlijk 'het onderzoeken van het urbane (=stedelijke)', maar het kan zich net zo goed op het platteland afspelen.

Urban exploring wordt beoefend door Urban explorers.

 

Inhoud

• 1 Objecten voor Urban exploring
  • 1.1 Verlaten gebouwen
  • 1.2 Tunnels
  • 1.3 Niet-verlaten gebouwen
  • 1.4 Hoogtes
  • 1.5 Spoorlijnen
  • 1.6 Verlaten domeinen
• 2 Doel van een Urban explorer
• 3 Gevaren

 

Objecten voor Urban exploring

 

Verlaten gebouwen

Het betreden van verlaten gebouwen behoort tot de meest voorkomende vorm van Urban Exploration. Meestal gaat het daarbij om verlaten oude fabriekspanden, maar vaak ook voormalige ziekenhuizen, scholen, kantoorgebouwen of gestichten. Kastelen en kerken zijn ook zeer geliefd. Vaak zijn deze gebouwen zwaar aangetast door de tand des tijd en bespoten met graffiti. Verlaten gebouwen worden vooral vanwege hun architectuur, zoals bijvoorbeeld kastelen en kerken, of uit historische interesse bezocht.

Ook gebouwen die nog (deels) actief gebruikt worden zijn interessant, zover het daarbij gaat om niet openbaar toegankelijke ruimten zoals machinekamers, liftschachten en daken.

 

Tunnels

Al dan niet verlaten tunnels zijn voor sommige Explorers een specialiteit. Deze variëren van verlaten mijnschachten, mergelgrotten en riolen tot verkeerstunnels of de holle ruimte onder een brug.

 

Niet-verlaten gebouwen

Sommige mensen exploren ook in niet-verlaten gebouwen. Over het algemeen wordt dit infiltratie (en: infiltration) genoemd.

Dit kan variëren van het bekijken van wat er zich in een schoonmaakhok bevindt, via het in tunnels van ziekenhuizen ronddwalen tot op het terrein van militaire bases rondkijken.

 

Hoogtes

Andere explorers verkiezen liever adembenemende hoogtes, deels voor de kick, deels voor het prachtige uitzicht. Zowel de daken van al dan niet verlaten gebouwen, kerken, zendmasten en kranen zijn populair in deze subcultuur.

 

Spoorlijnen

Een andere subcultuur van het Urban Exploring is het lopen over (verlaten) spoorlijnen. Hierbij gaat het om in onbruik geraakte, buiten gebruik zijnde of opgebroken spoor- of tramlijnen, waardoor treinen hier niet, of alleen zeer voorzichtig, kunnen rijden. Het gevaar van treinverkeer is hierdoor niet of nauwelijks aanwezig, hoewel het vaak wel verboden is. Railtracking kan gezien worden als een subcultuur van urban exploring.

In veel landen worden oude spoorlijnen omgevormd tot openbaar toegankelijk wandel- of fietspad. In België wordt dit netwerk RAVeL genoemd.

 

Verlaten domeinen

Ook verlaten domeinen zijn een doel voor sommige Urban Explorers. Deze terreinen kunnen gaan van verlaten oefenterreinen voor het leger tot vliegvelden of vakantiedorpen.

 

Doel van een Urban explorer

Hoewel er geen nationale vereniging van urban explorers is, houden de meesten zich aan het motto: "Laat slechts voetstappen achter, neem slechts foto's mee" (en: "Leave nothing but footprints, take nothing but pictures"). Ook proberen de meeste explorers geen wetten te overtreden anders dan het zich begeven op terreinen waar zij geen toegang toe hebben, volgens velen een "misdrijf zonder slachtoffers".

Het is een sport voor de Urban Explorers om een urbex locatie te vinden en de gouden regel is veelal ook bekend: geef niet zomaar adressen weg van een locatie. Dit met name wegens respect en het beschermen van een urbex locatie tegen vandalen.

De meeste explorers zijn er slechts op uit om mooie foto's en/of video's te maken van mooie gebouwen', zowel van binnen als buiten. Sommigen plaatsen deze dan op hun website of beheren een collectie. Sommigen doen urban exploring vooral voor de kick, zoals het beklimmen van hoge objecten als bruggen en communicatiepalen.

Het probleem is echter dat explorers per definitie nieuwsgierig zijn naar onbekende plekken, en dus vaak op plekken komen waar zij niet mogen komen, en op plekken waar mensen met andere bedoelingen zich ook veel ophouden, zoals graffiti-spuiters, krakers, vandalen of koperdieven. Door eigenaren en politie worden zij ook nog wel eens verward met deze groepen.

Groepen welke ook naar deze urbex locaties op zoek zijn, zijn de zogenaamde Ghosthunters. Ghosthunters onderzoeken verlaten gebouwen om een aanwezigheid van eventuele entiteiten (geestverschijningen/energieën) op te sporen. Daarnaast komen de urbex locaties ook steeds meer in trek bij de modelfotografen als decor voor fotoshoots.

 

Gevaren

Urbex-fotografen werken zelden alleen, maar bijna altijd in duo of in groep; en daar is wel een goede reden voor. Urban exploring kan in bepaalde gevallen een gevaar betekenen voor de gezondheid van de fotograaf. Meer bepaald bij het betreden van verlaten gebouwen is, door de vaak bouwvallige toestand, een reëel risico op het door vloeren of trappen zakken of het aantreffen van asbest aanwezig. Ook andere producten zoals achtergebleven chemicaliën, gassen zoals CO2, H2S, NH3 en CH4 of losliggende elektrische bedrading kunnen een risico inhouden. Sommige locaties worden ook bewaakt en waakhonden en/of beheerders kunnen ook problemen veroorzaken. Onbedoelde insluiting is ook een risico bijvoorbeeld wanneer een deur in het slot zou vallen waarvan de deurkrukken ontbreken. Om zich uit een dergelijke situatie te kunnen bevrijden dragen urban explorers vaak een deurkruk bij zich.